Jest styczeń 2022 roku, trochę czasu na pisanie. W tym wpisie opisuję porównanie ula wielokorpusowego z ulem dadanta. Opis jest na podstawie własnych doświadczeń, sprawdzonych metod, oczywiście inspirowany „Łatwym pszczelarstwem” dr G. Liebiga. To porównanie ula wielokorpusowego w zasadzie odnosi się do wszystkich uli nadstawkowych, które mają dwa rodzaje ramek: dużą ramkę gniazdową i małe ramki miodowe.
Opisuję tu w standardzie: problem/wymagania/ ul wielokorpusowy/ul dadanta. Są tu tylko wybrane czynności, które powinno się wykonywać i jak się je wykonuje. (aby mieć płaszczyznę do porównania)
1. Stare plastry
Wymagania: Przy każdym wyjściu czerwu, w komórce pszczelej tworzy się tzw. oplot, a larwy wydzielają odchody. Następuje niebezpieczeństwo, iż następne pokolenie czerwu może ulec zakażeniu chorobami. Z każdym wyjściem młodej pszczoły komórka plastra staje się mniejsza. Nie muszę tu przekonywać, iż regularna wymiana przeczerwionych ramek, jest bardzo ważna dla utrzymania zdrowotności rodziny pszczelej. W ulach wielokorpusowych wg dr Liebiga, w zasadzie nosemoza nie występuje. Nie wiem, czy to, co napiszę, nie wywoła zdziwienia, ale absolutnie nie ma potrzeby czytać referatów na temat nosemy ! Ja nie mam w pasiece nosemy od i tyle. Poniżej cytat z “Łatwego pszczelarstwa” dr G. Liebiga, jest on tu niezbędny:
Pszczelarz powinien poświęcić szczególnie wiele uwagi higienie plastrów (sukcesywna wymiana ramek). Kto to zlekceważy, ten wkrótce będzie miał problemy. Początkujący pszczelarze mają zazwyczaj szczęście, ponieważ nieświadomie czynią to, co powinno się robić. Nie mają innego wyjścia, aniżeli podać pszczołom nowe ramki, bo po prostu innych nie mają.
Po 2-3 latach pierwsze ramki zaczynają być stare. Jeżeli wtedy nie będą konsekwentnie usuwane i wymieniane na nowe, to brak higieny może spowodować pierwsze kłopoty i szczęście opuści nowicjusza.
Wykonanie:
Ul wielokorpusowy. Jako że w ulu wielokorpusowym zastosowany jest typ ramek o tym samym wymiarze, podczas pożytku (kwiecień/czerwiec), nałożone w miodni ramki zostają odbudowane. Później przy formowaniu rodzin do zimowli, kpl przeczerwionych ramek (cały korpus) gniazda zostaje usunięty do przetopienia, a na to miejsce wędruje korpus dziewiczych ramek (z dotychczasowej miodni). Gdy to się stosuje rok w rok, plastry w ulu nie są starsze jak dwa lata.
Ul dadant. Wymiana plastrów w dadancie jest uciążliwa. Stare plastry od przypadku, gdy się nadarzy możliwość mogą być wymienione na węzę. Do ich odbudowania potrzebny jest pożytek. Oprócz tego stare plastry muszą być wole od czerwu i zapasów/miodu, co podczas pożytku często nie jest możliwe. Z powodu tych uciążliwości, często ramki w tych ulach są rzeczywiście starsze niż dwa lata. W necie jest mnóstwo filmików Yt, proszę zwrócić uwagę na czarne plastry w ulach dadanta. To standard.
2. Zakładanie miodni na wiosnę.
Wymagania: Pierwszy większy przybytek nektaru następuje w połowie kwietnia, wtedy rodziny pszczele powinny być wyposażone w miodnie, oddzielone od rodni kratą odgrodową. Wtedy często wielkość powierzchni czerwu w rodzinach nie osiąga jeszcze maximum w ulu. Pszczoły przynosząc nektar składają go w rodni obok i nad czerwem.
Wykonanie:
Ul wielokorpusowy. Przed nałożeniem miodni, z górnego korpusu rodni zabierane są ramki z nadmiarem pokarmu, zamieniane na ramkę pracy i ramki z węzą. Ramka pracy jest odbudowywana i zaczerwiana czerwem trutowym, a czerwienie przesuwa się do ścian bocznych ula. Wspomniane ramki z węzą wkładane są pomiędzy ramki z czerwem i szybko odbudowywane, i tym samym całkowicie zaczerwiane. Czerw jest utrzymywany do końca górnych beleczek ramek gniazdowych, przez co miodnia, przez kratę odgrodową, jest łatwo zajmowana przez pszczoły.
Ul dadanta. Przez to iż ul ma dużą ramkę, rodzina pszczela lokuje czerw u dołu ramki. Czerwienie jest poszerzane raczej na dół niż szerokość ramki. Zatem, aby pszczoły zmusić do składania nektaru w miodni (nad gniazdem, a nie na boki), rodnia rozwijającej się rodziny jest ograniczana przegrodą i w miarę rozwoju poszerzana ramkami. Jest to uciążliwe.
3. Kontrola nastroju rojowego.
Wymagania: W maju i czerwcu rodziny pszczele mogą wpadać w nastrój rojowy. Ponieważ wyrojone rodziny nie przyniosą już miodu, zadaniem pszczelarza jest pilnować, aby się nie wyroiły. Dlatego wtedy jest konieczne, od początku maja do końca czerwca, co 7 dni wykonywanie przeglądu. W rodzinie gdzie panuje nastrój rojowy, trzeba przeglądnąć wszystkie ramki gniazda i usunąć mateczniki.
Wykonanie:
Ul wielokorpusowy. We wpisie prace wiosenne w pasiece opisałem czynności związane z zapobieganiem wyjścia roju. Z reguły do ca1/3 rodzin może wpadać w nastrój rojowy, wtedy trzeba wszystkie ramki z rodni skontrolować (20 ramek), a trwa to ca 5 minut. Gdy nie stwierdzi się nastroju rojowego, czynność kontrolna trwa ca minutę.
Ul dadanta. Ze względu na to, iż gniazdo zestawione jest na jednym korpusie, przy kontroli nastroju rojowego trzeba z gniazda wyjmować każdą ramkę i ją sprawdzać, co trwa ca 5 minut. Może do niektórych nie dociera, ale jest różnica zasadnicza. W dadancie dla kontroli nastroju rojowego, wszystkie ramki, z rodzin całej pasieki, muszą być wyciągane z ula. W ulu wielokorpusowym tylko te do ca 30% z pasieki, dla rodzin które są w nastroju rojowym!!!
4. Spadź
Wymagania: Latem (lipiec/sierpień) w rodzinach pszczelich silnie ograniczane jest czerwienie matek, (niekiedy i stan bezczerwowy) i pszczoły często składają spadź w gnieździe. Bezpieczną zimowlę rodziny może zagwarantować usunięcie spadzi z ula, przed rozpoczęciem zakarmiania na zimę.
Wykonanie:
Ul wielokorpusowy. Usunięcie ramek ze spadzią w tym typie ula nie stanowi żadnego problemu, są zamieniane odbudowanymi ramkami z miodni. Wywirowane ciemne plastry są wówczas natychmiast kierowane do topiarki parowej.
Ul dadanta. Ramki gniazdowe ze spadzią to jest problem. Ramki gniazdowe ze spadzią mogą być zabierane do wirowania, gdy nie zawierają czerwu. Ramki wywirowane/puste bez czerwu, mogą być zamieniane, gdy się nie posiada jasno odbudowanych w zapasie, na ramki z węzą. Ale z reguły ramki gniazdowe są zwracane z powrotem do gniazda. Wtedy będą jeszcze starsze!
5. Tworzenie odkładów.
Wymagania: W metodzie „czterech kroków” młode rodziny są tworzone: matka nieunasienniona, jedna ramka z pszczołami, jedna ramka z pokarmem i jedna z węzą.
Wykonanie:
Ul wielokorpusowy. Tworzenie młodych rodzin opisałem we wpisie własne matki w pasiece
Ul dadanta. Młode rodziny tworzone są w ulach weselnych/mini plusach o innych wymiarach ramek. Transport i pielęgnacja takich rodzin jest uciążliwa (daje się we znaki)
6. Walka z warrozą
Wymagania. Napiszę tak: aby pszczelarz miał pszczoły musi się nauczyć utrzymać warrozę w ryzach. Aby jej poziom był akceptowalny – nie czynił szkód. Jak na razie do zera warrozy w rodzinie pszczelej się nie zlikwiduje.
Skutecznie walczyć z warrozą można tylko kwasami.
Wykonanie:
Ul wielokorpusowy. Zwalczanie warrozy kwasami, w ulu wielokorpusowym opisałem na stronie przeciw warrozie.
Ul dadanta. W tym typie ula zwalczanie warrozy kwasami jest problematyczne. Zacznę od kwasu szczawiowego: nakraplanie, oprysk, musi być wykonane w stanie bezczerwowym. To oczywiście wykonać można-doprowadzić do usunięcia czerwu, lub izolacja matki i poczekać 21 dni, aż czerw się wygryzie. Pracochłonne i wpłynie na osłabienie rodziny. O czym trzeba pamiętać stosując do walki z warrozą kwas mrówkowy, opisałem we wpisie kwas mrówkowy przeciw warrozie. Proszę to mieć na uwadze! Proszę również przeczytać wpis własna węza . Napiszę tak, jest potwierdzone naukowo, co powodują akarycydy. Ręce precz od akarycydów!
W świetle powyższego, ww porównanie ula wielokorpusowego z ulem dadanta powinno być pomocne w wyborze ula do pasieki.
Problematyczne.? Wybór typu ula do zastosowania w pasiece, zadanie powinno być bardzo proste?
Ocenę pozostawiam czytającemu we własnym zakresie.
Zestawieniu całorocznej gospodarki korpusami dla ula wielokorpusowego, z nałożonym wykresem z szacowania pszczół opr. wg dr G. Liebiga.
Ps.
Już od dosyć dawna chciałem opisać porównanie ula wielokorpusowego z ulem dadanta. Żeby nie być gołosłownym i odnosić gospodarkę dadanta do sytuacji bez tzw. konkretów podaję Link do gospodarki w dadancie. Kto ma te ule i je nie zamieni na inne, warto obejrzeć, i może skorzystać. Co ciekawe, ten typ gospodarki można z powodzeniem zastosować w ulach warszawskich poszerzanych, bo to ten sam wymiar ramki. (rodzina na ośmiu ramkach w pionie, w gnieździe, to przecież stosował Kazimierz Radomski … tylko że jego ul był “za ciasny” dla rodziny pszczelej! a i efekty marne)
Myślę, że trzeba tu dodać, o czym wspomina pszczelarz z okolic Norymbergi w linku jak wyżej, jego uwagi. Rodziny po założeniu przegrody w ulu, mają wystarczająco pyłku, ale mało pokarmu (pokarm, miód przenoszony jest do miodni, zapas zimowy też przenoszą?) Stąd przy wirowaniu nie można odbierać miodu z całej miodni. Trzeba uważać, aby zostawić zapas. Grube ramki z miodni, zwraca uwagę na zawartość wody w miodzie ! (jest problem). Wychów matek w ulu Zandera, miniplusy. Karmi na zimę z końcem lipca. Silne rodziny dostają przy karmieniu miodnię, z odbudowanymi ramkami. Miodnia ta z końcem września jest wkładana pod korpus gniazdowy. Uważa, że zapas pokarmu na zimę musi być minimum 25 kg i składać się nie tylko z samego cukru. Matki wymienia we wrześniu. Gniazda odnawia przed zimą, przed zabiegiem przeciw warrozie, zakarmia 10l pokarmu. Walczy z warrozą w blokach powyżej 4 razy. Silnie porażone rodziny-usuwa wszystkie plastry, tworzy sztuczne roje i tam dozuje środki na warrozę(kwas szczawiowy?). Nie pisze jakimi środkami walczy z warrozą, w pozostałych przypadkach.
Nie wchodzi się w ule typu warszawskiego, dadanta, no ale gdy ktoś wie lepiej, ma dużo wolnego czasu, a w dodatku to lubi … Są też tacy ignoranci i w dodatku odporni na wiedzę, co wypisują, iż gdyby zastosowali gospodarkę dr Liebiga, musieliby spać w pasiece.
No cóż, można i tak! No i co takim da porównanie ula wielokorpusowego z ulem dadanta?
